inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.856):

Stirling Castle

Het publiek mijdt, weerhouden door de regen, het balkon.
Vanuit de beschutting van het koninklijk paleis
slaat het de ogen op naar het grijs
dat de lucht meer en meer bedekt
en dat het ingrediënt bevat voor het drama
dat zich buiten door haar ongezien voltrekt.

De rolverdeling ligt al eeuwen vast:
Satan piest van bovenaf op zijn voetveeg
die, hangend onder hem, langzaamaan vergaat.
Diens oog, dat van misère breekt, vraagt
waarom zijn torso zó, als een schilfer lei,
uit de burcht naar voren steekt
en de armen, krampachtig om de maag geslagen,
verlangen naar benen,
die de lasten ook eens zouden kunnen dragen.
Het gericht gedrup van zijn kwelgeest
moet zich wel wreken en zal uiteindelijk,
met het verweken van de steen, zijn geestkracht breken.

De duivel draagt zijn misleidend masker van schoonheid
en weet de vernieling aan het oog van de wereld te onttrekken
door de onderworpene een lieflijk moskleed aan te trekken,
terwijl deze iedere wolkenlucht met angst en beven aan ziet komen
en van verwarmde kamers zal moeten blijven dromen.

... Observatie tijdens een bezoek aan Stirling Castle, Schotland. Aan de muren van het koninklijk paleis, deel uitmakend van het kasteel, zijn figuren gebeeldhouwd, die veel weg hebben van de Chimaera van de Notre Dame. Er is een duivel bij die het gemunt heeft op een deerniswekkende beeltenis onder hem en die de regen die op hem neer plenst, naar die gestalte laat afvloeien. ...


Zie ook: http://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 24 februari 2025


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 164

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)