De richting

Een hart klopt heviger bij verlangen
dan het wachten op het ochtendrood
in 't brein is onrust niet te vangen
bij het naderen der tijd in aardse schoot.

De tijden worden ontsloten
in de grenzen van leven en zijn
en gaan steeds onverdroten
over paden met brood en met wijn.

Lopen wij daar met blinde ogen
zoekend en tastend naar de horizon
eens zal hij onze tranen drogen
die daar stond waar de schepping begon.

Dan zullen wij staan voor de ivoren poort
van een gouden stad vol rust en vree
een waar paradjjs, het hemels oord,
daar heerst geen oorlog, daar heerst geen wee.

vrede rust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 141