Netgedichten over taal

netgedicht (nr. 1.090):

Nedertaal

Wij, het Dichtersvolk des Vaderlands,
hangen aan de bierkaai
van uw lippen

Erasmiaans desidereert de lof
der zotheid in uw laus stultitiae
waarin de dubio van moria
ook resideert in zijn utopia

Wij, de lezers van de pennetwisten
verwijlen ogenrollend ten toernooie
waar woordenridders zich niet laten kisten
en breekt hun lans, gaan zij over
de rooie

Wij, de erfgenamen van de grieken
de perzen en corinthiërs romeinen
spartanen christenen en filistijnen
judeeërs joden en de byzantijnen

etrusken babyloniërs tartaren
russen oekraïners en gazanen
chinezen indiërs en indianen
zijn nu verdeeld in duizend kleurenbanen
van onze erfgenaam: amerikanen

Wij, het Dichtersvolk der moedertaal
hangen aan de stortvloed
van hun lippen
in het nieuw nederlands
van onze taal!

... Zoals ge ziet ditmaal geen braaf geleuter over vinkenslagen, spreeuwendansen, muggeziften en andere lenteboden (hoewel mijn hart gisteren sneller ging kloppen bij de onverwachte roffel van een specht, schuin links van mij...)

doch een bizarre (inderdaad,
dank voor dit inzicht, Kees) opeenstapeling van verwijzingen naar grote geesten en ideeën die destijds de tand des tijds hebben overleefd...

Zie
www.tzum.info/2025/02/nieuws-dichter-des-vaderlands-wordt-dichter-der-nederlanden/

Zie
nl.m.wikipedia.org/wiki/Utopia_(boek) ...