Een Menu van Inzichten

Hij bestelde zoals altijd:
een Big Mac, grote friet, cola zonder ijs.
Niks bijzonders, gewoon een dinsdag,
dezelfde McDonald’s, dezelfde prijs.

Maar toen zag hij hém—
achter de toonbank, brede schouders, losse lach.
Bruine krullen onder een pet,
blauwe ogen, scherp en zacht.

"Hier is je bestelling," klonk het simpel,
maar iets bleef hangen in de lucht.
Een stem net te warm, een blik te lang,
een onzichtbare, onverklaarbare zucht.

Hij nam zijn plek bij het raam,
hapte in zijn burger, dacht aan niks.
Maar toch, steeds weer—die krullen, die lach,
de scherpe kaaklijn van die gast bij de kassa.

Was het bewondering? Een bro-vibe? Respect?
Hij fronste, slikte, werd een beetje gek.
Nee man, hij was toch gewoon straight?
Dat wist hij toch al zijn hele leven?
En tóch, waarom voelde dit zo vreemd,
zo warm, zo stiekem, zo zwevend?

Hij keek nog eens, zag die handen,
zag hoe hij lachte met collega’s.
Zijn hart sloeg net te hard, net te snel—
alsof er iets brak, iets knapte, iets meegaf.

De friet smaakte ineens anders,
de burger was ineens vergeten.
Hij pakte zijn cola, nam een slok,
en wist dat hij deze dag niet ging vergeten.

Misschien was hij niet zo straight als hij dacht.
Misschien was hij… een beetje gay.
En misschien, heel misschien,
was dat eigenlijk helemaal oké.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 13 stemmen 161