Netgedichten

netgedicht (nr. 85.092):

Het gele pak

uit het gele pak
puilde zijn massa
zacht rustend op
de beperkingen
die zij oplegden
als zijn motoriek
zich had gekleed
zonder kapstok

zijn stemvolume
deed pijn als de
woorden met een
kleine hoge stem
naar buiten worden
geperst een
indrukwekkend
schouwspel zonder

overigens pompeus
te zijn en met veel
theatermogelijkehden
die pas aan het licht
komen als hij beweegt
zijn pak fluoriseert oranje
als hij het toilet bezoekt
waar dames op staat

de files in de laan toeterden
oorverdovend schreeuwden
vechtend om dichterbij
dit spectakel te geraken om
de beste filmpjes te maken
om deze artiest te zien
niet hard en hoekig

maar spitzegevoelig zacht
alsof hij de balletschool
gelauwerd heeft afgemaakt
evenzo dirigeert hij het
ongeziene orkest
dat een volle bak staande
uit volle borst laat meezingen
als auto's eerbiedig claxoneren..