Mozart
In stralend wit staat hij te kijk,
hoe liefdevol is hij gehouwen,
zelfs ’t marmer lijkt van hem te houden:
betoveraar van ’t klankenrijk.
En dan dat hoopvolle gebaar,
zijn rechterarm is al geheven,
en doet dit wonder nog meer leven.
Ik kijk en kijk en kijk ernaar
Zie ik zijn arm om stilte vragen?
Als uit het niets klinkt droommuziek,
ik word een ademloos publiek
en kan de schoonheid amper dragen
't Is Wenen, bij een zachte zon,
Wie zei dat ik niet huilen kon?
Inzender: Zonbren, 27 maart 2025
Geplaatst in de categorie: muziek
Mozart als een muzikant!
Aan grootsheid
Het wonderkind dat reeds jong op toernee
in Londen speelde met Johann C. Bach
in wie hij, naar het schijnt, een voorbeeld zag
hij schreef een kleine nachtmuziek in G
concerten, symfonieën, wat al nie...
vernieuwend, inventief ook, zeker wel!
...maar is dit jaar het jaar niet van Ravel?
nl.m.wikipedia.org/wiki/Maurice_Ravel