inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 326):

Winter

Grijze polder in de mist
je aanzicht licht beneveld
de landerijen zijn in rust
de oude boer die prevelt

De zwarte aarde, vette klei
zo uitgekleed en naakt
rust uit van drukke tijden
de oude boer die waakt

De natte sneeuw striemt op de dijk
de zwaluwen vertrokken
een ijskristal en warme thee
het worden dikke vlokken

Een kraakwitte polder in de zon
een enkel spoor van ganzen
maar onder dat tapijt van sneeuw
daar wachten nieuwe kansen

Al lijkt het dood, zo is het niet
God heeft ons troost gegeven
de winter leert mij telkens weer
al wat dood lijkt, zal weer leven

Schrijver: Joke van der Zande, 12 juni 2002


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 978

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ilse
Datum:
7 januari 2005
Email:
ilsescheffelyahoo.com
PRACHTIG!!!
Naam:
Annemarie
Datum:
24 oktober 2002
Email:
annemarielansinkhotmail.com
Supergedicht !!! echt heel erg mooi en goed gedaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)