Winter
Grijze polder in de mist
je aanzicht licht beneveld
de landerijen zijn in rust
de oude boer die prevelt
De zwarte aarde, vette klei
zo uitgekleed en naakt
rust uit van drukke tijden
de oude boer die waakt
De natte sneeuw striemt op de dijk
de zwaluwen vertrokken
een ijskristal en warme thee
het worden dikke vlokken
Een kraakwitte polder in de zon
een enkel spoor van ganzen
maar onder dat tapijt van sneeuw
daar wachten nieuwe kansen
Al lijkt het dood, zo is het niet
God heeft ons troost gegeven
de winter leert mij telkens weer
al wat dood lijkt, zal weer leven
Geplaatst in de categorie: jaargetijden