Hodie mihi, cras tibi
Toch vreemd hoe pestvogels ons hier neerhalen
en spotvogels soms ons humeur verpesten
met manisch-depressieve dorst naar kwetsen
zij horen niet de roep der wielewalen
Zij kennen niet zichzelf, laat staan de waarde
van de natuur, natura docet, toch
zij leert ons van recycling - zonder blog
Noch kennen zij het leven op de maan
al heeft een strijkwinkel er nooit gestaan
het heeft wel heel wat voeten in de aarde
Grazyna ken ik niet, wel een Elime
kirgizische roots met russische kiemen
van vierenveertig lentes, net als zij
Zij doet in kolen die zij graag wil stoven
als zij een poets bakt, moet ik dan geloven
dat haar dood heden is, mijn eind nabij?
Kom kom, denk ik, periculum in mora ¹
en spoed mij als viator uit de aula ²
de mortuis nihil est disputandum ³
¹ Jaja, ik moet nu echt niet langer talmen
² en scheer mij weg uit deze necropool
³ al spreek ik over doden niets dan goeds
haar schijnvertoon is een gebakken poets
het riekt er kwalijk, naar funèbre walmen...
... Hodie mihi, cras tibi (Lat.):
Heden ik, morgen gij
Toelichting bij illustratie:
Hodie mihi cras tibi cur igitur curas — 'Today to me, tomorrow to you, why worry?' Or, what goes around comes around... ...
Inzender: Max de Lussanet, 5 april 2025
Geplaatst in de categorie: afscheid