Standbeeld in de stad

Daar sta je dan in versteende eenzaamheid
te stijf om te trillen, te oud om te rillen van de kou

blootsvoets met lange zware tenen
legendarisch in jouw moedige verzet
in stedelijke betonnen wildernis

slechts gekleed in lendendoek
standbeeld van een antiheld
zonder liefde ook geen geld

als een zwerver in het zweven
strijder voor intieme gelijkheid
hard versteend in stille dromen

te glanzen in het zoete duister
de blik op oneindig zonder troost
beide tepels getooid met vogelpoep

een blauwe vlinder op jouw linker oor
beeld van toen, beeld van nu
je roept de zwijgende stemmen

je zwijgt een roepende stilte
je ogen zien niets, blind in wanhoop
maar het lijkt alsof ze alles zien

je blijft daar altijd bewegingloos staan
gemaakt om te onthouden
nooit vergeten wat er is gebeurd

om te verwerpen die harteloze terreur
van discriminatie en ongelijkheid
in eeuwige teloorgang van Moeder natuur.

standbeeld maatschappij natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 6 stemmen 130