Langs het puntdraad van mijn verleden staar jij zwijgend. Kalmte daalt neer, als ochtenddauw in mijn tuin. Vingers glijden over gerijpt groen, vormen druppels van smaragd, smelten in een gulden straal, blijven hangen tussen regels van een stil verhaal. De echo van een kauw splijt elke herinnering. In mijn spiegelbeeld zie ik zijn…

De stoelen fluisteren vandaag, over hoe ze moe zijn van zitten. De lucht vergeet even wat blauw is, en valt verlegen in een glas bier. Een gedachte trekt zijn jas aan, en loopt gezwind de kamer uit. Ik zwaai met een hand die niet van mij is, maar ene die wel beter groet. Mijn horloge eet minuiten op, en zegt dat tijd naar hutsepot smaakt…

Karton als kussen de stad loopt hem stil voorbij hoop ademt nog zacht Wind draagt stemmen van hen die vergeten zijn, hun contouren dansen zacht tegen de muren van de stad. Ik voel hun leegte als een trilling in mijn borst, een fluistering die smeekt om gehoord te worden. In de stilte van mijn kamer woelt de wereld, elke hoek van pijn en…

Wie van de vergeten godenzonen heeft, badend in de zonovergoten dodenzee, de bliksem in Carus’ hoofd geschoten, -waarop niks meer uit de hemel kwam? Een vergeten verhaal wat de ronde deed, langs een fluisterkring, - de herinnering van de donkere schim van een kiel van een schip, grauw water waarin verwoestende strijdlust ontwaakte –,…

Wij ontwaken in de avond, floepen aan op stil bevel. Ja, wij houden in de gaten of u in onze mooie straten meer dan voldoende burger bent. Meer dan toevallig lopen hier zeer duistere individuen hondsbrutaal te speuren naar de mazen in ons establishment... 'Hé, jij daar, waarom plaats je een bom? Om je woede te ventileren?' 'En jij…

om weten waart grote omwetendheid om geven door een ware waarheidsstrijd al weten we van geen alwetendheid on-weten is onze onwetendheid geweten dekt niet meer de waardigheid geweten is niet langer slechts een feit gedreven was de eigen aardigheid verweten wordt de eigenaardigheid bezeten de te bezitten vaardigheid gespleten wordt tot kern…

Wat doe je met mijn essentie laat je die links liggen omdat rechts meer voor de hand ligt in een corrupte maatschappij waar leerdragende psychiaters handelen in sluw wapentuig of kies je weer Keizerlijke kleren het zachte zijde en de donsveren tussen het pluche van de marmeren banketbakker zo vaak afgewezen omdat jij volwassen…

In een wereld vol beloftes, waar eerlijkheid vaak zwicht, schuilen achter mooie woorden maskers van bedrog en licht. Ze lachen met een glimlach, hun ogen koud en sluw, op zoek naar wie gelooft in sprookjes, steeds opnieuw. Ze strooien mooie praatjes, hun waarheid is uniek. Maar nergens tiert het sterker vooral in politiek...…

zonder status zwerven moderne slaven in lompen gekleed door Europese straten in achterafstegen vallen ze op massamatrassen dood of dodelijk vermoeid te pletter ene P. uit Afrika dompelt met blote handen eindeloos bakkies met plantenstekkies in geïnsecticideerd water waarmee direct fysiek contact extreem schadelijk is maar daar heeft…

Vaak wil ik me verschuilen in iets moois, iets lekkers of iets blijs, iets anders zoek ik, vrijs in plaats van de tragiek van de herfst die komt bijvoorbeeld, wereld dramatiek Ik wil het lichte en het luchtige, mijn ogen wil ik dicht voor ‘t moeilijke, verfoeilijke mijn eigen troep, mijn werk Ik wil allemaal niet weten dat we voor…

Ik kreeg een nieuwe rugzak van mijn zoon Hij zei, ik had gezegd mijn oude viel maar uit elkaar Toch kon ‘k hem nog niet weg zoveel met hem geheen en weer zijn gaatjes stopte ‘k elke keer Ja soms zijn dingen zo vertrouwd en je verknocht, zei hij ‘k Liet nog vier and’re zien Een 60 liter, die onder stof, merk Carymore, gekocht…

Soms moeten stemmen schreeuwen om over eeuwen van ongehoord zijn aan te komen in de vervreemde oren. Soms druipen de zinnen van bewezen formules en wordt zonder scrupules niet verwezen naar het origineel. O wee! Soms gaat ’t om de flow, de metriek, als een diashow op de villawand (lees mijn biblio nog een keer, if you please…

al timmerde hij aan de schutting voor de taal uit zijn mond hij sloeg zijn vingers kapot (zodat hij niet meer typen kon) brak zijn hoofd op de keien (want ook al het denken moest eraan geloven) reed zich in de kreukels op een writer’s block (met stoker achter de deur) edoch slierten van woorden rommelend als lawines boorden…

Verloren stemmen tussen beton groeit zacht licht stilte houdt hoop vast Ik vraag me af waar de kinderen zijn gebleven, die zongen en speelden in straten. Nu vallen hun stemmen stil als puin dat breekt, terwijl de samenleving doorklikt en weigert te kijken. Wereld is vaak te hard, te scherp aan de rand van gevoel. Streken verbranden of…

we moeten praten met elkaar over moeilijke zaken dit niet overlaten aan kwaadwillende rechtse onverlaten dat oude behoudende in nieuwe jasjes gestoken onvermogen eigenbelang en leugens worden verhullend tot waarheid omgedoopt geen bestrijdingsmiddelen klagend aandragen tegen symptomen van leven een mens is geen probleem…

hoe de zeeën als thuis- komen voelen kunnen over de boeg slaande golven een verwachting van het volste leven de zeilen voor de strijd gehesen, voorbereid op wat het ergst te vrezen valt; kluizen van eilanden geroofd op ijkpuntjacht van eer voor ongepolijste en veelkleurige piraterijen met dubloenen en betovering gevulde galjoenen…

In de schaduw van het leven Gaan d’vreemdste dingen schuil, Wonderlijke zaken van lange her, Mensen nog menselijk waren, Altruïsme nog de normaalste zaak. In deez tijden van populisme, Of zoals Trump het noemde, Popularisme, dat is als muziek In zijn dovemansoren, wijl Hij alleen zijn echo’s ontvangt. Het volk, voorheen plebs geheten…

Het leven is goed in Brussel en Amsterdam Mensen doen hun werk zonder kopregels en voetnoten zonder gemakzucht en verontschuldigingen vooraf Werk en regels veranderen maar ieder voor zich weet wel wat er nodig is, dienstbaar en met voldoening, elke keer zijn de klanten even koning zijn beiden mens met elkaar…

De zon, fel geel in hel blauw, Schijnt op ’t wuivend koren geel, ’n Molen maalt graan in meel, In ’t koele gras hipt ’n kauw, Temidden van zwarte schapen, Die grazen en af en toe blaten, Als vliegen, horzels hen plagen, Wat hen evenwel niet zal baten. Langs sloten gele dotters en lissen, Van de laatste ook enk’le blauwe, Enkele bruingekleurde…

================ zie ze gaan, ruim baan, suizend door rotondes tegen de wind. chicky achterop, bruingebrande kop, alles is voor nop — geef het maar op. accu vol, accu leeg. generatie X, generatie niks. vroeger moest je theoretisch slalommen, een gordel en een helm, verzekerd en verzorgd, op de snorfiets, met gevaar voor eigen…