404 Hart Niet Gevonden

De stad ontvouwt zich bij dageraad—
een bon die kronkelt uit de tanden van een taxi,
jouw stem een inbeltoon in mijn keel—
elke ster een wachtwoord dat we vergaten te wijzigen.

We verzamelen excuses als browsertabs,
laten ze gloeien tot het scherm zwart wordt.
De maan sleept haar cursor door de baai—
klikkende golven.

Jij zei -ik hou van je
in kleine letters, een sms die bleef knipperen.
Ik antwoord in Sanskriet terwijl de koelkast
een oude Nirvana-riff bromt.

Onze vingers
zijn algoritmes die naar warmte zoeken
in lege jaszakken. Mijn knieën zijn haakjes
(het lichaam een voetnoot die de tekst overleeft).
Wie downloadt de zonsondergang elke avond
zonder de voorwaarden te lezen?

De stad herstart. Een kinderlach ontvouwt zich
als gloeidraad door het park—wij zijn
allemaal touchscreens en aangebrande toast,
half gezongen hymnes, ruis tussen de stations.

---

Stad Maan maatschappij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 59