Het Bufferen van de Hemel

Op het balkon kauwt de stad op lichtvervuiling,
jouw scherm een trillend votiefkandelaar.
We hangen in de cloud als onafgemaakte tabs—
het wifi-zweet van de buurman druipt door beton.

Je zegt “misschien” in een spraakbericht van glas,
terwijl de maan zich laadt aan een kabeltje
dat kronkelt als een navelstreng naar nergens.
Mijn vingers vegen pixels van je wang—

de lucht hapert. Zelfs de sterren
staren nu als laadicoontjes in een zwarte browser.
Ik bewaar je in de cache van de koelkast,
tussen blauwe kaas en verlopen data.

Hemel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54