Hoogliederen

Steeds meer tonen voegen zich toe
Aan het wegebbende vogelorkest
Een mummiedonkere spons wist hoe-
Genaamd het licht uit vanuit de West

Een vaag gonslandschap nabroeiend
Waarin de wind allengs haar adem stokt
Dompelt telkens weer onvermoeiend
De zon kopje onder in een inktpot.

Telkens een nocturne van coïtussen
Ontspint zich daarin nachtelijk verhuld
Waarin verholen minnend, kussend
Poenani's butsend worden gemuld

Tot pruimend de spuien spetteren
Op aarde en loven en ketteren.

Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com

Schrijver: Henk Jonker, 29 april 2025

henkjonkerafrica971gmail.com

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 36