Netgedichten

netgedicht (nr. 85.472):

De breekbaarheid van vrijheid

Achter het gordijn
adem ik heel zachtjes vrij
alsof het breekt dan

Vrijheid schuilt
niet in het hoogste woord, maar
in de ruimte om te zijn wie ik ben zonder uitleg, zonder
verantwoording, waar stilte veilig voelt en grenzen niet afstand scheppen.

Ze barst zelden in één
keer, maar slijt in kleine bewegingen —
in een blik die langer blijft hangen dan nodig, of in dat éne
woord te veel, zoals porselein dat wel heel blijft, maar nooit meer ongeschonden is.

Voor iemand die diep voelt
is het geen vanzelfsprekend bezit, maar een
innerlijk terrein dat telkens opnieuw bevochten wordt — door
trouw te blijven aan wat kwetsbaar is, zelfs als dat betekent dat je alleen blijft staan.

Juist omdat het zo breekbaar is, is
deze kracht de moeite waard om gedragen te worden,
met aandacht, met moed, en met het vertrouwen dat wat zacht is, ook
standhoudt, zelfs wanneer de wereld haar probeert te breken in duizend-en-een stukjes.