Een rots
Een rots ziet zichzelf
gespiegeld in het water
zolang dat maar kabbelt
en de zon in de goede hoek
van de helblauwe lucht staat.
En eventueel een enkel wolkje
of een eenzaam blaadje drijft over,
doorsnijdt de golfjes,
rimpels in de spiegelstaat
van het fossiele gelaat.
Maar het mooiste beeld blijft,
als alles stil
stilstaat en verstijft,
in de oneindigheid
van tijd.
Geplaatst in de categorie: algemeen