de grens van haar zedelijkheid; als Aphrodite

als Aphrodite reisde door de Klassieke tijd
in de strijdwagen fier met de regenboogvlag
lachend gedragen door de zussenverenigingen
wilde haar vader, Zeus, daar niks meer van weten
de Archaïsche periode was voorgoed voorbij en vergeten

ook toen waren ‘t de typische oude mannen
die niet inzagen dat zij niks te zeggen hadden
over pijlen die Cupido afschieten zou op Sappho en Co.
of op welke Venusheuvel Ishtar die dag komen wou

godinnen werden er aan hun haren bijgesleept
er werd gedweept met Eros en Amor en Liefde
voor nimfen en Sirenen met of zonder benen
zij verdwenen vaak in vergetelheid of stierven
door de wraakzuchtige femicide van eega Hera
voor zwaktes van de opperzak der cis-gasten
vermomd als ‘album taurus’ heeft hij Europa misleid
wat op ’t altijd zondige Kreta ’t einde betekende
van haar maagdelijkheid en kinderlijke vrijheid

de godenstrijd met die voortdurende haat en nijd
over en weer daar kregen de mensen keer op keer
’t heen en weer van en ‘besuf’ mocht vader Zaus
als enige overblijven met ’n paar flinke updates
al bleef de data nog net zo ondoorgrondelijk
als ’t gedonder dat voorheen van de Olympus rees

hij probeerde vrouwen nog steeds schuldig te maken
aan ’t verzaken van mannen om zonder consent
vrouwen niet te achtervolgen of zomaar aan te raken
hij gebood zijn eigen ziekelijke machtsspelletjes te spelen
en de draaglast van kinderen over meerderen te verdelen
vele dochters werden weggegeven als waardeloze teven
voor de eer kregen mannen heerschappij voor ‘t leven

om dit Oudtestamentische zootje in te dammen
werd door ’t gajes onder leiding van J.C. in de kern
’n topidee terstond op ’n doorsnee nacht bedacht
hij zelf als aards gekroonde godenzoon op de troon
schrijf wat boeken en moeke schikt zich in de hoon
de driftig woekerende giftige boon die daaruit groeide
heeft de pest er goed ingeperst in ontbloeid Europa

dankzij de catastrofale Romeinse klerken moest Europa
haar schoonheid en vrijheid nogmaals strijdend versterken
na de mensonterende eeuwen onder Zijne Hogelijke Toorn

de onverwoestbare torens van ontkenning en ‘t gebrek
aan vermogen of verstek gaan van de wil tot ‘sapere aude’
wordt over de rug van doden tot op de dag van vandaag
beleden op ’t platteland en in de steden waar ’t heden
en ’t verleden van de godenstrijd om Europa samenvalt
dus als de boeren en de conservatieve ballen ‘t niet bevalt
dan worden de werkelijkheid en de vlaggen omgedraaid
wordt er haat gezaaid en nepnieuws geoogst als geloof
en zijn dezelfde eeuwenoude menstypes doof en blind
voor wat ’n kind niet aangeleerd maar afgeleerd wordt
als ’t haar/zijn/hen hart niet volgen mag als ’t aan Zeus
c.q. god lag omdat ’t op ’n zekere dag aan zijn voeten
verwacht wordt te knielen en al zijn schunnige hielen-
likkerijen op ’n rijtje heeft om zich te kunnen presenteren
als appetijtelijke lekkernij voor de benijdelijkste hoogheid

maar in werkelijkheid willen die foute mannen de vrouwen
en anderszins zogezegd onder hun angstige duimen houden
want ’t enige waarop zij vertrouwen is wat oude wijsheid
genoemd wordt in koude patriarchale jaknikkersculturen
waar de diepe structuren gebouwd zijn op ’t verbergen
van de tergende onzekerheid over de eigen seksualiteit

hier kan ’n diepslapende Doornroosje in ’n kort rokje
best ’n poosje liefkozend met ’n soort stokje geplaagd
in ’n gelaagd dromenland van stromend genot belanden
wat kan verzanden in ’n kansloze discussie over handen
die wel of niet over de grens van haar zedelijkheid brandden