Herinneringen

Ik sta voor het raam,
Ik blik in de tuin, haar tuin,
Het laatste zij nog
Tot stand heeft gebracht,

Wijl ze wist ze er niet,
Nooit van zou genieten,
Maar wenste, hoopte,
Ik er gelukkig in zou zijn.

De tuinset, ’n heel grote pot,
Die zij nog had uitgezocht,
Heb ik later, zonder haar,
Met mijn zoon nog gekocht.

Nu, al twaalf jaar later,
Is de tuin geheel volgroeid,
Alleen de tuinset ontbreekt,
Staat doelloos binnen,

Want ik zit nooit in de tuin
Ik zit altijd binnen.
Nu schrijf ik deze zinnen,
Als herinneringen.

Herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 50