relatieve Quanti (reprise)
de machtige Regennacht
is één groot Zwart Gat
waarin ‘t Zijn wellicht
de Singulariteit omvat
’t ultieme Middelpunt
waar alles samenkomt
maar Niks waarneembaar is
rondom de Horizon
de onbeantwoordbare Vraag
van ’t Licht
dat niet wederkeert
als ’n fysisch Fenomeen
de Regen verdwijnt
als ‘n Hand draait
en de Ogen besluiten
’t Licht weerschijnt
in ’n nieuw Licht
in Verhouding tot
’t wankel Evenwicht
van ’t geopende Zicht
op de doorlopende Lijn
de Beleving van Zijn
en ’t Idee van Verbinding
met de Zijnslijn van ‘n Ander
... [jun2025]
Ik vraag me weleens af of onze oerknal niet de ‘achterkant’ van de singulariteit van een zwart gat is. Oftewel: achter elk zwart gat, met singulariteit (niet alle zwarte gaten zijn ook daadwerkelijk zwarte gaten; en niet elk zwart gat heeft een singulariteit), bevindt zich een nieuw universum. En alle universa plakken als ‘zeepbellen’ aan elkaar vast; de wanden van al die bellen zijn doorzichtig, die wanden ontstaan door de quantum-fysische verschillen tussen de verschillende universa. ...
Zie ook: https://propublishing.nl/author/r-e-n-s/
Schrijver: R.E.N.S., 9 juni 2025
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: heelal
quantumfysica
92
Geef je reactie op deze inzending:
Ik was zelfstandig tot deze these gekomen, die
ook wel wat afwijkt van zijn idee.
Ik heb wel vaker in mijn leven overwogen
een filosofisch boek te schrijven,
theologen en filosofen hebben in de geschiedenis
nog niet echt de spijker op de kop geslagen.
Slappe hap tot nu toe.
mijn stijl mag bij tijd en wijle
nihilistisch zijn of lijken,
het drijft op Grote Verlangens,
zeer menselijke verlangens.
Maar tegendraads.
Daarom vind ik dat wat buiten de bocht ligt
vaak zo interessant.
Mag van mij hoor, maar liever absurdistisch dan nihilistisch...
tussen universa en mensen
voor een dichter goud waard
probeer ik in ieder geval
de mensheid als middelpunt los te laten
waar het licht heengaat, roept voor mij
de vraag op of in dat ultieme middelpunt
zich niet een compleet nieuw universum bevindt.
Iedere quark een universum.. holisme in extremis
en toch vraag ik mij af
waar dat ultieme middelpunt zich zou moeten bevinden,
waar niets waarneembaar is, anders dan een onbeantwoordbare vraag
tussen osmotische membranen van relativiteit...