Trip door Noviomagus

Hoe wij elkaar gevonden hebben,
Door de stofwolken der vergane’ ;
De glorie voltrekt in vertraagde
Stappen in beladen voetstappen
Die de voorgetreden grootverleden
Zompig in druilerig landschappelijk
Verdwaalland geschonken hebben.
Ons aller mens’lijk leven, deez’
Griekse tragediën; wie den Persona
Fitte, lijven als Woninglooze leeuwen,
Bevrage’ de dragers der zinvervagers.
Als valken het hof maken, het dal
Van Mariken overstijgend overvliegen;
Scherpte zien in de focus van torenhoge
Levensopwachtingen en uiterste spatten
Van lustige kwasten die onze mondhoeken
Kleuren, aftasten met het fingerspitzengefühl.
Boven de boorvelden, gekwelde geesten onrijp
Uit de gaarden geplukt, -de klassiekers, zij,
Hoeveel het er ook waren onder besmeurde
Luchten, of de schoonste in dat eeuwig even.

De tijden vermengen als nitroglycerine
Onder mijn tong; het bastion van weleer;
Het traject om het middelpunt, het rondje
Om de naald. De onvergetelijke Venushanden,
De tanden in de wanden, uit liefde gedragen.
Het waren de haren die het verraad verrieden,
De onweerlegbare strengen, de teruggetrokken
Wokkels; de afgezworen kurk en trekkers, bloed
Dat in synapsen kleven bleef tot de groteske
Wanen bewaarheid werden. De remedie bleek
En zwetend zonder afgetrokken dekens, de kou:
Tempel en Kruis, de God van Mars declameerde,
Snoeihard en eerlijk in mijn overgeleverd gezicht
Het eerste licht van de poëzie; waar het buutvrij was,
Onder de verstrengelende equinoxlijn van Lombok.

Onze geschiedenissen staan in Bargoens geboekstaafd,
We kunnen het zoenen aanvangen, datalekken toestaan;
Het ongemaskerde bal kan beginnen. Rivierwaarts!

vriendschap J. Slauerhoff Tocht door Thibet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19