Netgedichten

netgedicht (nr. 86.069):

in de zachte wind

in de zachte wind hoor ik jou
je bent er nog steeds
niet zichtbaar, maar voel het aldoor
ik ben zeker van, daar ik van je hou

verbonden zijn geweest in de verleden
zegt dus niets over dat wat blijft
ik zie je warme glimlach in het heden
het is net alsof mijn hart daar over schrijft

doch sterk is het gemis in zijn aardse wezen
onontkoombaar aan het vluchtig bestaan
dankbaar dat telkens als grijze wolken zijn overgedreven
de liefde in haar verschijning geenzins is vergaan