Netgedichten

netgedicht (nr. 86.094):

leven met het weten (3)

ik stond vol in het leven
werk, plannen, dingen om naar uit te kijken
en toen zei de dokter het
dat ik ziek ben.
ernstig ziek
en dat het niet meer goed komt

alles stond even stil
ik dacht: dit kan niet
maar het was zo

sindsdien is alles anders
niet meteen, maar langzaam
de tijd voelt anders
alsof je ineens weet wat hij waard is

ik kijk nu bewuster
naar mensen, naar het licht in de kamer
naar wat me raakt

ik heb minder haast
ik doe minder
maar wat ik doe
doe ik met aandacht

soms is het zwaar
soms ben ik bang
en soms wil ik gewoon vergeten wat ik weet

maar ook dat hoort erbij
en toch…
er is ook veel liefde
mensen komen dichterbij
gesprekken zijn eerlijker
ik voel meer

het is geen makkelijke weg
maar het is wel míjn weg
ik leef nog
misschien minder lang dan ik dacht
maar wel echt

... Leven met het weten
Over kwetsbaarheid, kracht en betekenis

Soms staat de tijd stil. Niet omdat er iets begint, maar omdat iets eindigs zich aankondigt.
Hoe leef je verder als je weet dat het niet meer vanzelfsprekend doorgaat?

Deze tekst is geen handleiding. Geen troostboek. Maar een uitnodiging.
Om te durven leven met andere ogen.

Niet minder – maar intenser. Menselijker. In het volle licht van wat is.

Lees over leven met het weten – een verhaal over moed, mildheid en betekenis in tijden van afscheid. ...