Schurk
Er was eens een schurk
Hij zei: kom, zullen we dansen?
En ik zei ja
En we zwierden, draaiden samen, zongen, zwaaiden naar de massa
Hurkten, sprongen, regen dagen met wandaden aan elkaar
Schopten stoelen overhoop, slurpten hoop uit kinderogen
Lieten alles dat ooit licht was in het duister naar ons tasten
Riepen onverschrokken voort:
Het ligt aan hen! Het ligt aan hen!
Lagen dubbel van het lachen als de vingers dan naar elders
Vraten schuld en scheten zwaktes alsof alles te verteren
Roerden regenbogen ruig totdat ze bruin en niet meer rond
Verdrongen de gedachte
Aan –
En zo dansten we voort
Op een dag zei de schurk
Nu ben ik moe
Ik doe niet meer mee
En ik stond daar ineens
Alleen
Bloed aan mijn handen
Karkassen kraakten onder de zwaarte van mijn lijf
Ik voelde pijn maar had geleerd haar te verteren
Dus ik scheet in zeven kleuren
Toen de deuren naar de massa zich weer open keerden
Bij het eerste glimpje licht
Verstopte ik mijn angst in mijn gezicht en riep ik schel uit volle borst:
Het lag aan hen! Het lag aan hen!
Zij keken op
Verward en hongerig naar leegte
Vraten zich vol aan hun verwarring
Wie ben jij dan? Vroegen ze
En ik zei
Weten jullie niet wat ik daar al die tijd gedaan heb?
En ik wees ze naar de deur
Ze schudden hoofden, haalden schouders op, verloren hun interesse
En ze slenterden weemoedig, zwart, mistroostig door de straten
Door overhoopgeschopte straten, lege kinderen in handen
Bruine flarden in de lucht wanneer de zon dan toch eens scheen
En het scheen ze niets te dagen
Dat er schurken hier bestaan
Dat hun leed door toedoen bleek -
Het leven was nu eenmaal hard
Dus ik bekeerde me tot massa
Hield me koest en oppervlakkig
Trok aan bruine flarden lucht maar bleek bij lange na niet krachtig
Om de kleuren terug in vorm
Ik zocht de schurk nog weleens op
Wanneer ik zin had om te dansen
Maar vond hem enkel soms sporadisch
Terug in lege, ruwe straten
Turend door de ruiten
Met zijn lege, bruine ogen
Met mijn lege, bruine ogen
Turend door de ruiten
En liep dan snel weer door
Geplaatst in de categorie: politiek
schurk
34
Geef je reactie op deze inzending: