Netgedichten

netgedicht (nr. 86.308):

Zoete balsem

De tijden zijn veranderd, de mensen niet
lees ik plank na plank in vele talen
in eeuwen bewaarde boeken
die de wereld zo vanzelfsprekend
beschrijven als ze ooit was

's Avonds beleef ik hun lotgevallen
's nachts droom ik ervan, elke dag
kleuren ze mijn lichaam anders

dat ernaar verlangt
om aangeraakt te worden
en oog in oog te liggen
dat verlangt naar arm om arm
lach om lach en verlangt

naar geluiden en geuren
naar de kou en het vuur
van liefde