Als een galmijt

Voor mij
brak de hemel open
toen ik door de donder
doordrongen raakte.

Eén gerichte schicht
ontwrichtte het zicht
in de breedte van
de ingewreven wreedheid,
de beestachtige schijt
aan substantiële logica
door het intacte intellect
als handicap te zien.

Dit disrespect,
hip gezegd,
wat ten dele viel
over het paradoxale gegeven
van de eigen onopeisbaarheid,
dit subjectief abjecte
als ultieme waarheid ontwaren,
daar het ego als middelpunt-
vliedende zwarte macht
geen poot of kop uitsteken wil,
met of zonder sterrenstaart,
bij gebrek aan verbeelding
en eenvoudigweg kracht
om tenminste de traagste
vaart erin te houden.

Een probleem als oplossong

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8