inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over literatuur

netgedicht (nr. 1.089):

Letter en geest

Waar waren wij gebleven,
o kallígraphos van Brugge

twee zonder bindmiddel als onafscheidelijke eenheid

veel langer in het zuiden reeds beneden de rivieren

met de in sepiagetinte inkt gedoopte veren

van in de kloostertuinen kaalgeplukte grote ganzen

als taakbewuste kopiisten aan het illustreren

en buiten kloostergangen in de cel gaan ecriveren



't Is koud in 't noorden waar de klerken, dienaren der heren

als kale monniken met grijze kap in zwart habijt

de strenge stuurse blikken half verscholen onder pruiken

naar de letters van de geest de septuagint gebruiken

ten noorden der rivieren bij de egmondse abdij

en rond de dom van Utrecht waar de waarde kloosterbroeders

des gemenen levens met de kille muggezifters

en mierekasters vreugdeloos zich van hun taken kwijten

van herendiensten zich bewust
en zeer streng in de leer

als overijverige lijnentrekkers functioneren

van gepatenteerde liturgieën in latijn



Uit den boze roept een stem
'het is een schande, hovaardij!'

hij en anderen weten niet, zij lezen
'bijbels' kwaliteiten

zij treffen elkaar in de refter
als zij getergd verontwaardigd zeggen

'O kikkers in de zuiderlanden,
hoort ons aan, 't en is een schande!

Maar zo niet wij, integendeel,
wij zijn het Vlaamse tegenwicht

van 't ijzig koude noorderlicht
van hanzevaart en handelsdrift



O neen, wij trekken onder onze
rood en geelbelijnde kiel

tot over onze naakte kuiten onze stoute schoenen aan

Wij zijn geen likkebaardersknechten
wij zijn vrij en willen vechten

voor de Vlaamse vrije geest
wie schrijft die blijft àls men ons leest!

Wij zijn geen kille noorderlingen
die de annalen redigeren

Wij willen met de ganzeveren
ook eígen passieverzen schrijven

welks inhoud reikt van grote geesten
tot wat des keizers baard ons
't meeste

tot dichtkunst heeft geïnspireerd
die geen der missae sanctae

noch in excelsis gloria deo
volente heeft geleerd

Veeleer, o kille noorderlingen
is het de vrijheidsdrang tot schrijven

de drang tot schrijven van de vrije
geest die waait in het gemoed

der mensens naar het leven
opgetekend

buiten poorten en in steden,
dorpen ommelanden

waar men elkaar op 's heren wegen
gehuld in schaapskleren ontmoet

Schrijver: Max de Lussanet, 19 oktober 2025


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Max de Lussanet, 2 weken geleden
Mijn dank is groot
wat zeg ik? duizendvoudig!
gij ebt et goe gezien, 't is dag en nacht
patat en friet - 't is waar de Vlaming lacht
als Brel zingt van Marieke en Raymond
van ware liefde in het Groene woud...
Laurent, 2 weken geleden
De rijkdom van uw taal,
van uw verbeeldingskracht,
uw fantasie en de vracht
aan historische
en hedendaagse gevoeligheden,
vrijages voor mijn part,
diepere laagjes tussen Vlaamse
frietzeggers en, wij,
platte patatvreters.

Goe' gedaan!

*****

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)