Altijd alleen, maar niet eenzaam
Misschien ben ik voor sommige mensen niet geloofwaardig,
maar dit keer ben ik besluitvaardig!
Na een lange periode bezocht ik weer een groep.
In een groep vind ik het moeilijk te volgen, wat de mensen allemaal zeggen.
In dit gedicht wil ik graag één en ander uitleggen.
Het is mij duidelijk dat ik helemaal geen groepsmens ben.
Daarom heb ik de groep weer verlaten.
De vele prikkels die op mij afkomen, kan ik niet verdragen.
Het ligt absoluut niet aan de groep.
Toch ben ik helemaal niet bedroefd!
Aan het alleen zijn ben ik al lang gewend.
Wellicht kom ik over als een knipperlicht.
Vandaar dit gedicht.
Sinds ik de groep heb verlaten, is mijn knipperlicht voor altijd gedoofd.
Altijd heb ik in mijzelf geloofd.
Ik kies héél bewust én definitief voor een zeer klein sociaal netwerk.
Dus voor altijd een zeer klein sociaal netwerk, voor altijd een leven zonder vrienden en zonder relatie.
Het heeft allemaal niets te maken met frustratie.
Let wel dat ik van eenzaamheid niets merk.
Te gelijker tijd besef ik ook heel goed dat ik niet tot de gemiddelde mens behoor.
Wij zijn niet allemaal gelijk. De onderlinge verschillen is toch ook wat iedereen bekoort?
Met dit gedicht vraag ik absoluut niet om medelijden, maar om begrip.
Mijn zeer bewuste én definitieve levensstijl volg ik dan ook voor altijd stipt!
Kortom:
Mijn zeer bewuste én definitieve keuze is voor altijd een zeer klein sociaal netwerk, voor altijd zonder vrienden, zonder relatie en zonder tot een of andere groep te behoren.
Weest niet ongerust, een solitair leven zal mij altijd bekoren.
De woorden: voor altijd, herhaal ik bewust om daarmee te zeggen: Mijn keuze staat voorgoed vast.
Zoals gezegd heb ik van eenzaamheid geen last.
Op mijn beslissing om een solitair leven te leiden kom ik dus nooit meer terug.
Dat ik in staat ben zo’n leven te leiden stelt mij dan ook erg gerust!
Dat wil niet zeggen dat ik niet opensta voor een gesprek, maar dan wel één op één gesprek.
Aan woorden heb ik geen gebrek.
Jan-Anne van Lunteren
... Afgelopen voorjaar heb ik het weer geprobeerd om me bij een groep aan te sluiten, maar het is mij gebleken dat een groep mij te veel prikkels geeft en dat ik absoluut geen groepsmens ben.
Daarom kies ik heel bewust én definitief voor een leven met een zeer klein sociaal netwerk, een leven zonder vrienden en zonder relatie.
Dit betekent niet dat ik niet opensta voor gesprekken, maar dan wel kortstondige één-op-één gesprekken. ...
kpnmail.nlGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
bewuste keuze
50
Geef je reactie op deze inzending: