Netgedichten

netgedicht (nr. 87.272):

Schollebos in ochtendlicht

In het ochtendlicht ritselt stilte,
waar takken spiegelen in de slinger van het water,
en zonnevlammen het wolkenspel kleuren
met penseelstreken van roze en goud.

Rimpels trekken sporen langs het oppervlak -
een eendenpaar steekt voorzichtig over
tussen drijvende bladeren,
waar de dag zichzelf losweekt uit de nacht.

De lucht ontvlamt, als welkomstgroet,
vol vuur en tintelende hoop,
terwijl het bos fluistert:
Hier is de tijd even vergeten.

In de doorkijk van het kalend groen
ziet de wandelaar tussen licht en schaduw,
het Schollebos opnieuw geboren worden
in elke nieuwe morgenstond.

En in het stille nagenieten
blijft nog lang de gloed bestaan,
waar hemel, water - en even, jij -
onlosmakelijk samen zijn gegaan.

... Betoverd door het ochtendlicht in het Schollebos:
waar stilte ritselt over het water, het bos wakker kust en alles baadt in gouden hoop. Hier, tussen licht en schaduw, lijkt de tijd even stil te staan — en voel je hoe natuur, hemel, water en jij samensmelten in het moment. ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
16 november 2025