in het hart van de duisternis - voor Ryan

je ligt aan de rand van het moeras, het is donker en heel stil, je ademt niet:
lucht en ruimte zijn je ontnomen je bent onzichtbaar nu, een vage, donkere
vlek je zou van alles kunnen zijn: een weggesmeten tas, een afgewaaide tak
of een plastic zak met afval gevuld, je ligt er alleen, gekneveld, achtergelaten,
je ziet donkerte noch de bomenrij aan de rechterkant, wat open blijft, wat
daarachter ligt is het vadergezicht, alsof je hem iets wil vragen, echo’s van zijn
slagen in de duisternis, of was het de striemende wind, zijn woorden nooit
uitgesproken en is vader verworden tot de vijandige, dodelijke leegte alom.

als één vrouw wordt gebroken, verliest de hele wereld haar evenwicht.

... Tweede gedicht opgedragen aan Ryan, vermoord door haar vader die naar Syrië is gevlucht.
De laatste regel ontleende ik aan een column in Trouw van Nareeda Aurangzeb. ...

moord eerwraak

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 9 stemmen 115