Ik weet genoeg!

Is dat zo? vraag ik u af.
Jazeker - ik vraag het en vraag het u tegelijkertijd. Ik gooi dit hete hangijzer vast in de groep, om u zelf ook die vraag te laten stellen, snapt u wel? Als ware het een boemerang.

Misschien wat pijnlijk en confronterend, zo in aanloop naar het feest van het licht en de vrede in 's mensen harten, maar wees gerust.

Ik zal, hoewel zeer bescheiden van aard, bij mezelf beginnen:
voor mezelf zou ik die vraag namelijk met een volmondig 'ja' beantwoorden, op het gevaar af dat ik als hansworst, worstenmaker, of al dorpsgek word afgeserveerd. Abserviert, wie man in dem Kneipe sagt (of was het nou in der Kneipe?).

Hup, de soep in, vlak naast de grillmaaltijd van Bart die, zoals te lezen in zijn snelle tafelsonnet, een loopje neemt met het kerstgourmet.

Ik voor mij heb lang geleden reeds de kerstmaaltijd als gezamenlijk ritueel in een geïmproviseerd zelfbedieningsrestaurant afgezworen.

Ik geef het volmondig toe, zowaar ik hier zit. En wel om verschillende redenen. De meest gewichtige is degene die verstrekkende gevolgen heeft.

Vooral het flamberend gourmeren aan één en dezelfde tafel leidt, hoe je de steak ook wendt of keert, tot scheve ogen en quasi onschuldig bedoelde steken onder water, die nog jaren kunnen blijven dooretteren als een onderhuids gezwel dat na elke kerst als een duivels fantoom de kop opsteekt en jaar na jaar blijft voortwoekeren...onderhuids, wel te verstaan!

Het gourmet-stel zou, in het beste geval, aan minstens tien tafels moeten worden uitgestald...
of beter nog: helemaal niet.
Gewoon terug naar Frankrijk, de hele bliksemse boel!

Alleen de beaujolais en bordeaux mogen blijven, als aperitief en bonjour...waarna het gekeuvel over ditjes en datjes over koetjes, kalfjes en katjes daadwerkelijk een aanvang kan nemen.

Is echter eenmaal de wijn geheel uit de kan en compleet in de man, dán staan de poorten naar de vrijheid open. Dat wil zeggen, geestelijke vrijheid - ofwel het vrije woord!

Onzin natuurlijk om te denken dat je tafelgenoten dan maar rücksichtlos de Parnassus kunnen bestijgen, dank je de koekoek! Dat wordt een heilloze onderneming, een uitzichtloze chaos waar geen touw aan vast te knopen is.

Wat te doen als er een een valse scheve schaats rijdt? De wirwar van touwen doorsnijden - en wel op het juiste moment. Zodra er een onontwarbare knoop ontstaat niet aarzelen om je zwitsers mes te pakken met pikhouweel...
Geen gourmetten, maar klare metten.

De Parnassus, de Helicon....
Je komt er niet zomaar, dat wist Sisyphus ook - de kwade genius van Zeus liet hem ten eeuwige dage boeten voor zijn euvelmoed.

Zonder goedkeuring der muzen kom je niet binnen en als je toch, ondanks het wakend oog van Pallas bent binnengeslopen om met illegaal vuurwerk te gaan stoken,
kom je er niet zonder kleerscheuren vandaan!

Een gewone sterveling weet misschien wel waar abraham de mosterd haalt en hoe een koe een haas vangt...maar nooit genoeg!

Iedereen
een sfeervolle,
gezellige en vooral
vreeDzame kerst!


Beau

... Voor Simon K. ...

kerst kerstdiner

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11