inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 500):

Lezen

Woorden rijgen mijn gedachten,
tot schichtig grote ogen.
Het licht is uitgelogen,
een doek kan liegen verzachten.

Uren vliegen, muggen steken.
Beelden gillen, angstige prevels.
Duistere steegjes, grijnzende gevels.
Het beest heeft in mijn hoofd gekeken.

Schaduw kruipend gefluister,
met hoog piepende kraken.
EN NU VERDOMME SLAPEN!

Schreeuwt de deur met een klap.
En besprongen door het duister,
zal ik nog wel even waken.

Schrijver: oepsie, 19 juli 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 558

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)