Lezen
Woorden rijgen mijn gedachten,
tot schichtig grote ogen.
Het licht is uitgelogen,
een doek kan liegen verzachten.
Uren vliegen, muggen steken.
Beelden gillen, angstige prevels.
Duistere steegjes, grijnzende gevels.
Het beest heeft in mijn hoofd gekeken.
Schaduw kruipend gefluister,
met hoog piepende kraken.
EN NU VERDOMME SLAPEN!
Schreeuwt de deur met een klap.
En besprongen door het duister,
zal ik nog wel even waken.
Geplaatst in de categorie: emoties