inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 734):

verloren zielen

als uit een krant geknipt
gewone zwartwit beelden
verloren in de tijd
de rand blijft rafelig
hoe scherp de schaar ook snijdt

verstild zitten zij hier
voorgoed gevangen in
hun eigen denkpatroon
verfstreken op een doek
of letters op papier

de lippen bewegen wel
maar geluid blijft binnen
gesprek met hun ik-figuur
die ook geen antwoord weet
en stil luistert uur na uur

soms staat er iemand op
en loopt wat heen en weer
(vertrek en aankomst vallen
samen in een ogenblik)
en zet zich maar weer neer

einddoel al vergeten
nog voor de reis begon
even gedacht iets gezien
te hebben, maar toen schoof
de wolk weer voor de zon

Schrijver: john grave, 22 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 780

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)