inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 848):

Vreemde vrouw...

Hallo, vreemde vrouw...
daar zit je dan
stilletjes in een stoel,
zonder kinderen, zonder man
zonder enig levensdoel...

Wegkwijnend in verdiet,
de fles in je handen.
ooit bij iedereen zo geliefd,
nu heb je alleen nog maar vijanden...

Je koos ervoor anderen pijn te doen,
en alleen nog maar om jezelf te geven.
Je deed dingen die niet door de beugel konden,
en nu heeft iedereen je opgegeven...

Je liet je man en kinderen in de steek,
en je had helemaal geen spijt.
Vind je het gek dat er niemand toekeek,
toen je wegkwijnde in eenzaamheid??

Nu zou je willen dat er iemand was
die de pijn in je ogen las....
Maar je leven,
alles is nu voorbij...

Dag vreemde vrouw...
waar ik ooit moeder tegen zei...

Schrijver: Denise, 21 september 2002


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 3.839

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
celine
Datum:
19 april 2003
Email:
Ik moet zeggen dat ik het heel erg knap vind. Ik schrijf zelf ook gedichten en wat je in dit gedicht heb geschreven is precies wat ik ook zo'n beetje voel... Echt mooi gedaan, ga zo door.
Naam:
J.Hoogendam
Datum:
16 april 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Ik ben sprakeloos en krijg gemengde gevoelens bij dit gedicht. Overigens een zeer ontroerend schrijven...
Kan of wil je deze "vreemde vrouw", waar je ooit moeder tegen zei, niet een kans geven?
Naam:
ME
Datum:
29 september 2002
Email:
Damn...! *speechless*
Naam:
E.Koops
Datum:
24 september 2002
Email:
e.koopsstudent.rug.nl
Het venijn zit hem (of 'haar' in dit gedicht) in de staart.
Knap werk! Een 8 wat mij betreft.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)