opzienbarend

daar lig ik opgebaard, ben niet te zwaar
een eikenhouten kist op zeven schragen
kan onbekommerd mijn omhulsel dragen
een laatste liefkozing als stil gebaar

dan zal mijn zuster aan mijn zwager vragen:
wie zijn dat daar, die vrouwen aan de baar?
kijk die toch met dat opgestoken haar
ze huilt alsof ze niets meer kan verdragen

maar niemand kent ze of weet hoe ze heten
mijn lieflijke vriendinnen van de nacht
verboden vruchten die ik heb gegeten

mijn zoon kijkt verontwaardigd en zegt zacht:
soms denk je dat je alles hebt geweten
maar dit had ik van vader nooit gedacht

Rebellie en rook

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 600