Netgedichten

netgedicht (nr. 1.063):

Zielerust

Er zijn van die momenten
Dan voel ik mij ontheemd
Van alles wat mij lief is
Voel ik mij vervreemd

Het is dat melancholieke
Geboren uit het niets
Het vult mij met een sterk verlangen
Naar dat onbekende "iets"

Een oord dat ik vaak vergeet
Door alledaagse dingen
Maar mijn gedachten aan die plek
Laten zich nooit verdringen

Uit mijn diepste innerlijk
Wellen zachte woorden
Warme tonen uit mijn ziel
Gesmeed tot zuivere akkoorden

Ik laaf mij aan die bron
En kom dan stilaan tot ontwaken
Langzaam keer ik terug naar hier
En vervul mijn aardse taken