De kloof
Als ik aan je denk
Bijna zo vaak als er
Dagen tussen ons liggen
Veroudert mijn gezicht zich
Trekt mijn mond
Vreemde krommingen
Zoals door de zon betrapt
Op nutteloze vraaggesprekken
Mijn naieve kijkertjes
Zien soms onvermijdelijke genen
Dansend over de kloof
In dwaasheid ik me nooit wenste
En al die jaren
Beweeg je je daar
Gewoon een enkele nacht
Vanaf hier: maar onoverbrugbaar
Zie ook: http:// www.rubic.schrijft.nl
Schrijver: rubic, 4 november 2002
Geplaatst in de categorie: ouders