Netgedichten

netgedicht (nr. 1.069):

Misschien gedroomd?

De waterkant is stil, alleen nog
het hoge gezoem van muggen en
het zachte gekwaak van een paar kikkers
verstoren deze serene rust.

In de verte, plots de melodie
van een panfluit, een vreemde figuur
komt dichterbij, en vleit zich neer
in het hoge gras, bij de oude eik.

Het water verrimpelt en daar
verschijnen enkele waternimfen, die
met hun hoofd op hun handen, tussen
het riet gaan zitten, om te luisteren.

De wind ritselt tussen de eikebladeren
en lijkt mee te willen dansen
op de muziek, die heviger en heviger wordt
en alles in zijn omgeving in zijn macht houdt.

Dan staat de fluiter op, en gaat langzaam
terug, vanwaar hij kwam, alles
achterlatend zoals hij gekomen was...
Maar is hij er wel ooit geweest?

Schrijver: Ditheke, 5 november 2002