inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.069):

Afscheid

Je hoofd wat scheef,
een schouder ietsjes afgewend.
Het was die houding,
die, steeds bij mij bleef.

Je ogen keken donker,
de haren langs je hals.
Oor en oog, in schuine lijn,
je kon zo heel uitdagend zijn.

Je lichaam in een warme draai,
uitnodigend naar mij.
Mijn arm rond je schouder,
gelukkig waren wij.

In woordeloze stilte
is het misgegaan.
We leefden samen
van elkaar vandaan.

Ik voelde nog je greep.
Je warme hand was weg.
Ik dacht nog dat je in mijn ogen keek.
Je blikken peilden slechts.

Rustig hebben wij gedag gezegd,
Een zoen, ging echt niet meer.
Jij keek niet op en ik niet om.
Wij liepen daar, de laatste keer.

Schrijver: wil melker, 5 november 2002


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.806

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Estrella
Datum:
10 november 2002
Email:
Esje87hotmail.com
hey..
Ik vind het een kei mooi gedicht...
Naam:
Helen Josephs
Datum:
5 november 2002
Email:
helen.josephspandora.be
Ja, zo gaat het soms... weet er alles van.
Mooi gedicht Wil!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)