Heen en weer
Nog vier kilometer te gaan,
om vervolgens,
als ik klaar ben,
weer veertien terug te gaan.
Met een emmer water,
met aan de onderkant een gat.
Zo loop ik hier dagelijks heen en weer,
want je moet toch wat.
Een beetje spelen in het zand,
of hangen aan de waslijnen.
Maar nooit de weg opgaan,
daar liggen nog landmijnen.
De oorlog is net weg,
de wonden doen nog zeer.
En om deze bende te vergeten,
loop ik maar wat heen en weer.
Geplaatst in de categorie: oorlog