inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.859):

Vrijheid

je kunt me blinken zien
als een zeiljacht of een schip
varend aan de zilte kim
niet meer dan een verre stip

mijn verhalen die zijn stil
mijn tranen zijn onzichtbaar
de straffe wind is met me mee
mijn zeilen zijn onklaar

mijn angsten zijn verborgen
geen maan of leidend ster
het anker overboord gegooid
maar de bodem is te ver

je kunt me schitteren zien
ongebonden, mooi en vrij
maar wat jij daar onmogelijk ziet
dat is mijn averij

Schrijver: oepsie, 19 februari 2003


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.168

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
brigitte
Datum:
27 februari 2003
Email:
mentenbrigittehotmail.com
Dit hoeft geen woorden, gewoon prachtig !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)