Uit de netten

al vanaf zijn kinderjaren
kon hij troebel kijken
als door wazig glas
om niet te laten blijken
dat hij verloren was

te groot voor hemzelf
zoals de wereld leek
zonder kleur of iets
vlogen de dagen bleek
om en verder niets

een machtige oceaan
met hem als vis erin
opgesloten in zijn vangst
enkel verlangen naar begin
verdronk z’n grootste angst

het water leek weer helder
de kolken waren verdwenen
en met volwassenheid in zicht
nam het donkere gevoel de benen
zwom hij naar het licht

angst leven verandering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 689