inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.264):

volmaakt had zelfs gebreken

stilte tikt seconden
de rust is schone schijn
stofjes dansen in het licht
dat kiert door het gordijn

je ogen neergeslagen
de mond een witte streep
te gekwetst om iets te zeggen
woede houdt je in haar greep

woorden zweven in de lucht
sterven zonder je te raken
je bent in het verleden terug
niemand kan nu met je praten

niets was goed genoeg
volmaakt had zelfs gebreken
ze had geen oog voor jou
maar een kind wil dat niet weten

ik zie bloemen in de vaas
de harten al gestorven
hun kleuren zijn vervaagd
zij kon ook niet voor hen zorgen

Schrijver: wil melker, 2 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 417

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)