Netgedichten

netgedicht (nr. 3.661):

geluk wensen

geruisloos opent
deze witte dag
de blauwe deuren
en mijn neus ruikt
nog flauwe geuren
van koffie met een
versleten lach

de afgelopen dagen
zijn zo mild geweest
omdat de vrienden
weer zijn,
komen kijken
en achteloos
meewarig lieten blijken
dat ik nog welkom ben
op 't jaarlijks feest

(goed wetend dat ik
toch niet komen
zal)

hun wensen stromen
nu al kleurig binnen
en genoegzaam druipt
't geluk er af
hun woorden klinken
alsof ik daarom gaf

want ze gebruiken
slecht(s)
hun versleten zinnen