Het nieuwe loof
mijn dierbaar zaad, de weg is lang
zoek het licht dat door mijn vingers glijdt
volg niet mijn armen, proef hun streven
ik bedek er ’s winters mee de grond
vergeef me dat ook ik nog strijd
en zelden in mijn schaduw kijk
ook ik laat takken varen
heb wonden in mijn bast
vanwaar het mos mijn rug op klautert
heeft het bos geen toekomst meer
reik tot waar de vlinders fladderen
groei zuidwaarts het struweel voorbij
Geplaatst in de categorie: natuur