Ik droomde je...
Ik droomde je, zo nu en dan,
tussen de bedrijvigheden door,
maar telkens weer ontglipte je,
of was een ander me weer voor.
Wensen deed ik, reeds zoveel,
in putten en aan fonteinen,
maar nooit kwam jij in mijn buurt,
of maakte ik jou de mijne.
Misschien eens ooit, wie weet,
breek jij die betovering,
want tot vandaag blijf jij steeds,
mijn allermooiste herinnering.
Geplaatst in de categorie: partner
geen scheidingslijn meer loopt
en je met schroom de wenselijkheid
aan realiteiten hebt geknoopt
dan kan de vraag het antwoord zijn
op wat je eigenlijk wil…
valt na vandaag het menselijk brein
in slaapstand eindelijk stil