inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.502):

klapwiekt vrijheid in lucht

waarom zit je zo stil
met vleugels die trillen
kom, fladder wat rond
er zijn bloemen genoeg
die jouw neerstrijken willen

ze openen hun hart om
met jou hun wereld te kleuren
breng ze wat stuifmeel
en ga met je lippen
hun stampers eens keuren

ik zie in je ogen het speuren
je lijfje vult zich alert met
de meest verleidelijke geuren
je spant met een zucht en
klapwiekt je vrijheid in lucht

je vliegt naar de zon
hebt te lang gezeten
op de heerlijke nektarbron
door het knagen van geweten
voelde je dat dit niet langer kon

Schrijver: wil melker, 19 april 2004


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 634

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)