inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.809):

mijn goddelijke vrouwe

ik zie je als
mijn goddelijke vrouwe
je trotse blik laat alles
achter je, de hoeven
spatten vonken, ik brand me
want je ogen spugen vuur

je rijdt de eeuwen langs
van keizers en wat pauzen
je lapt ze aan je laars
een luchtig tussendoor met
witte wijn want macht wordt
geserveerd met vele sauzen

je blik is weids, maar
alle kathedralen zuchten
van gezemel over luchten
het aardse paradijs wordt slijts
teveel verwachten God als
superkoning van zijn eigen hemel

je slaat de hengst
en zweept hem verder op
voelt zijn intense hitte in je kruis
lacht dan het nederige klootjesvolk
uit in het geven van de sporen
hun leven zal je nooit kunnen bekoren

Schrijver: wil melker, 1 juni 2004


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 426

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)