Kastie
Kastie was het spel van
werveling uit jongensstoer
en meisjesborsten tussen bomen.
Kastie was een bronst, gespeeld in zon.
Als dromer stond ik er bij, keek ernaar
vanuit mijn bed daar bij het raam
Ik was te jong om mee te doen,
toch meegezogen in de trechter
van het spel, de straat.
Tegenover nummer 12
zoenden ze voortdurend
en ontstond de voortplanting
der stad op korte afstand.
Ik keek,
mijn moeder keek,
en was heel boos
en sloot gordijnen.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 1 juli 2004
Geplaatst in de categorie: algemeen