Verdwenen
Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp
Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe
Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw dwaalspoor wist
Besef ik dat je al warmere handen vond
Ik laat je
Want het wordt verdacht ongezond
Geplaatst in de categorie: afscheid