inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.304):

Verdwenen

Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp

Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe

Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw dwaalspoor wist
Besef ik dat je al warmere handen vond

Ik laat je
Want het wordt verdacht ongezond

Schrijver: Wim Veen, 10 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.346

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)