Troostrijke toekomst

Wie kan mij zeggen hoe ik heet
wie zal er ooit mijn naam nog fluist’ren.
Hoe moet ik weten wie ik ben
als ik zelfs vandaag de dag niet weet.

Wie leidt mij door de donk’re straten
het doolhof in mijn hoofd lijkt leeg.
Waar moet dit allemaal toe leiden
als ik niet meer met mijn lief kan praten?

Wie is van mij en wie ook niet
de vraag die nooit beantwoord wordt.
De stilte vouwt zich om mij heen
geen oog die nog mijn deernis ziet.

Tot op een dag de wolken splijten
dan kan ik gaan waarheen ik wil.
Niemand zal nog om mij wenen
geen gif zal ooit nog in mij bijten.

Dan dans ik vrolijk lachend met de zon
een ieder ken ik bij zijn naam
ik lééf, ik wentel me in gouden bergen
en ik ga verder waar ik ooit begon.

Schrijver: Nelleke, 25 september 2004

nellnijssenzeelandnet.nl

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 1.667