Onverbloemd
Wil ze drijven
in haar eigen bloemenbed
het groene haar
de rooskleurige sprekende ogen
wil ze drinken
onder dauw van meidoorn
licht als lucht
wolkendromen verzinnen
wil ze liefde zingen
in haar eindeloze land
windzinderend aanschouwen
de heldere blauwe lach
eenvoudig als ze
aangereikt
gewoon leven
in een uitgestrekte hand
Geplaatst in de categorie: vrijheid
echt een vreselijk gedicht!!!